Traumaprotocol

De meeste ribfracturen kunnen conservatief behandeld worden. Bij meer dan twee gebroken ribben kan plaatosteosynthese overwogen worden

Bij meer dan 3 ribfracturen, of indien er sprake is van een (rand)pneumothorax dient dit klinisch te gebeuren. Bij gebruik van antistolling wordt eveneens een klinische opname geadviseerd. 

Adequate pijnstilling en ademhalingsoefeningen zijn geindiceerd. Eventueel kan een intercostaal block overwogen worden.

Bij pneumothorax: thoraxdrainage

De eerste en tweede rib en het sternum zijn beter bestand tegen energetische krachten dan andere botten van het lichaam; daarom, als deze botten gebroken zijn, zijn we altijd bedacht op ernstig letsel van de onderliggende structuren.

Fracturen van de linker onderste rib resulteren vaak in miltletsel

Fladderthorax:

Fladderthorax wordt gedefinieerd als een fractuur van twee of meer plaatsen van drie of meer aangrenzende ribben of wanneer ribfracturen een losliggend sternum veroorzaken. 

De losliggende thoraxwand of fladdersegment beweegt paradoxaal of tegenovergesteld aan de rest van de thoraxwand gedurende inademing (inspiratie) en uitademing (expiratie). Fladdersegmenten hoeven niet klinisch duidelijk te zijn in de eerste uren na ongeval vanwege spierspasmen die het fladdersegment spalken. 

Wanneer positieve druk wordt gegeven, verdwijnen de paradoxale borstwand bewegingen. Op de afbeelding hierboven is duidelijk te zien dat er verschil is tussen beide borstkashelften. Bij een fladderthorax moet je altijd denken aan het volgende: 

- Ineffectieve ventilatie 

- Longcontusie 

- Verscheuring van het longparenchym

Overweeg plaatosteosynthese

X thorax                                                                                            

Vrijwel alle sternumfracturen kunnen conservatief behandeld worden.

Haemodynamisch stabiele patienten met een afwijkend ECG of verhoogde troponinewaarden worden gedurende 24-48 uur geobserveerd. 

Patienten met een geisoleerde sternumfractuur zonder begeleidende letsels behoeven geen klinische observatie. 

Patienten met (pre-existente) cardiale klachten en patienten ouder dan 65 jaar worden kortdurend geobserveerd in verband met eventuele ritmestoornissen. ECG en bepale van Troponine ter uitsluiting van cor-contusie of andere cardiale pathologie.