Traumaprotocol

Anatomie

De distale humerus bestaat uit 6 afzonderlijk te identificeren onderdelen; De humerusschacht, de mediale en de laterale epicondyl, het capitellum, het olecranon en de trochlea.

Bij kinderen ontstaan deze delen afzonderlijk van elkaar in een vaste volgorde. Om het gemakkelijk te onthouden is het acronym CRITOE ontwikkeld en zijn de ontstaansstappen grofweg verdeeld op de oneven leeftijden. De fusie treedt enkele jaren later op in de volgorde dat eerst de trochlea, het capitellum en de laterale epicondyl samen fuseren tussen de leeftijd 10-12 jaar.

• C apitellum op 1 jarige leeftijd
• R adiuskopje op 3 jarige leeftijd
• I nterne epicondyl op 5 jarige leeftijd (mediale epicondyl)
• T rochlea op 7 jarige leeftijd
• O lecranon op 9 jarige leeftijd
• E xtrene epicondyl op 11 jarige leeftijd (laterale epicondyl)

Mechanisme

Val direct op de elleboog of val op de uitgestrekte arm.

Kliniek              

Pijn, zwelling en afwijkende stand van de elleboog.

Beoordeling

X-elleboog AP en lateraal; Eventueel aanvullend een CT-elleboog

Fatpad sign anerieur en posterieur. Bij een gewrichtseffusie door bijvoorbeeld vocht, bloed (haemarthros) of pus, wordt het gewrichtskapselvan het bot af verplaatst. Als hierbij de vetkussentjes rondom het gewricht ook af gaan staan noemt men dat een positief Fat pad sign.

Een vaak gebruikte verdeling van distale humerusfracturen is:

• Supracondylair
• Enkel condylair
• Dubbel condylair
• Trans of intercondylair
• Coronale / axiale fractuur

De verdeling van distale humerusfracturen volgens de AO-classificatie is als volgt:

13-A – Extra-articulair.

13-A1 – Avulsie fractuur

13-A2 – Dwarse fractuur metafyse / diafyse

13-A3 - Dislocatie op supracondylair niveau

13-B – Intra-articulair met enkele condyl

13-B1 - Laterale condyl

13-B2 - Mediale condyl

13-B3 - Capitellum

Alternatief: Milch-classificatie

C – Intra-articulair met beide condylen

Jupiter classificatie in hoge of lage T, Y, H, mediale of laterale lambda of multiplane T

Fracturen van het capitellum kunnen apart worden verdeeld in:

• Type 1 Hahn Stienthal
  • Distale fragment naar anterieur verplaatst en elleboogflexie beperkt
• Type 2 Kocher-Lorents
  • Distale fragment naar posterieur verplaatst, elleboogextensie beperkt 

Geassocieerde letsels

• Terrible Triad = Dislocatie van de elleboog + fractuur van de radius kop of hals + fractuur van het coronoïd. Groot risico op persisterende instabiliteit, stijfheid en artrose
• Elleboog dislocatie
• Floating elbow
• Volkmann contractuur =  Resultante van een gemist compartiment syndroom van de onderarm 

Conservatieve behandeling

Zelden is een conservatieve behandeling afdoende. Indicaties voor conservatieve behandeling zijn de A1 fracturen: niet-gedisloceerd en extra-articulair. Bij een zeer osteoporotisch skelet of verbrijzeling kan ook gekozen worden voor terughoudend beleid. 

• Bovenarmsgipsspalk in 90 graden, meestal voor 2 weken
• Sling
• Controle na 1 week met X-foto
• Functionele brace na 2weken gedurende 4 tot 6 weken 

Complicaties: Compartimentsyndroom, bewegingsbeperkingen, varusdeformatie, nonunion, chronische pijn, artrose

Operatieve behandeling

Gericht op anatomische reductie en streven naar vroege mobilisatie en oefenstabiele situatie. 

(Supra)condylaire fracturen

• Osteosynthese middels schroeven met / zonder plaat en / of zuggertung
• Onbelast oefenen nadien
• Controles bij 1, 2, 6 en 12 weken, met röntgencontrole

Mediale condylfractuur

• Meestal trekschroeffixatie 

Capitellum fracturen

• Klein fragment verwijderen
• Groot fragment schroeffixatie
• Na OK bovenarmsgips en sling
• Controles bij 1, 6 en 12 weken met röntgencontrole